คณะสียังไม่ส่งข้อมูล ส่งด่วนที่ welovemaha@gmail.com
........................................................................................................................
ผลงานแห่งความภูมิใจ
ภาพถ่ายเบื้องหลังและเบื้องหน้าแห่งความสามัคคี
คณะสียังไม่ส่งข้อมูล ส่งด่วนที่ครูอุ๋ย
ภาพวิดีโอกองเชียร์และลีดเดอร์
........................................................................................................................
คณะสียังไม่ส่งข้อมูล ส่งด่วนที่ครูอุ๋ย
ภาพวิดีโอกองเชียร์และลีดเดอร์
........................................................................................................................
ความรู้สึกจากใจ
ความรู้สึกของประธานสีเหลือง (นายอนิรุทย์ คงนุกูล ม.6/12)
ตั้งแต่วันแรกที่ได้มีโอกาศเข้าสีผมจำได้ว่าเค้ามีการเลือกประธานสีกันและห้อง 6/12 ก็ส่งผมเข้าเป็นตัวแทน ผมเองยังลังเลเพราะด้วยภาระงานที่ใหญ่ผมก็กลัวว่าตัวเองจะทำหน้าที่นี้ไม่ได้
แต่เพราะคำพูดเพื่อนหลายคนผมจึงตัดสินใจสมัครเป็นประธานสีและก็เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้จริงๆครับ ผมได้เป็นประธานสีเหลืองครับ ใจผมเต้นเร็วมากตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก หลังจากวันนั้นผมได้มีเกียรติเข้าร่วมประชุมเป็นครั้งแรก
เนื่องด้วยต้องจับฉลากประเทศ สีเหลืองของเราได้ประเทศสิงคโปร์กับบรูไน ผมต้องเข้าห้องสมุด เสริชอินเตอร์เน็ตหาข้อมูลเกี่ยวกับทั้งสองประเทศอย่างละเอียด ดำเนินวางแผนงานแต่ละฝ่าย (วุ่นวายมากเลยทีเดียวครับ)
ผมต้องนักประชุมแยกแต่ละฝ่ายในทุกวัน. ผมพยายามเข้าไปดูแลไปช่วยเพื่อนๆทำทุกอย่างเท่าที่ผมจะทำได้ไม่ว่าจะเป็นซ้อมกองเชียร์ เขียนป้ายพาเหรด ซ้อมเชียร์หลีดเดอร์ ควบคุมการซ้อมกีฬาและขับรถไปซื้ออุปกรณ์ต่างๆที่หาดใหญ่
กับเพื่อนในห้อง หรือแม้กระทั่งป้ายอัฒจรรย์เชียร์. สีเราค่อนข้างจะมีปัญหาเพราะต้องทำงานร่วมกับคนหลายกลุ่ม ผมค่อนข้างจะหนักใจมากถึงกับท้อเลยละครับ แต่ผมก็ไม่เคยถอยและยอมแพ้กับปัญหาเหล่านี้ครับ
เพราะผมต้องการแสดงให้บุคคลเหล่านั้นเห็นว่าพวกเราม.6/12 ก็ไม่ได้ด้อยกว่าใครเลย. ผมนัดเพื่อนในห้องเพื่อนัดกันทำ งานที่ยังไม่เสร็จ พวกเราอดหลับอดนอน ตั้งหน้าตั้งตาเขียนป้ายพาเหรด อยู่กับพู่กันและไม้กระดาน จนไม้กระดานเรียบๆ
แผ่นนั้นมีถ้อยคำและสีสันที่สวยงาม. ตั้งหน้าตั้งตาขยี้กระดาษหนังสือพิมพ์แต่ละแผ่นมาก่อตั้งบนรถเข็นอย่างประณีต จนได้เสลี่ยงที่งดงามและยิ่งใหญ่. ตั้งหน้าตั้งตาอดทนฝึกน้องกองเชียร์ให้ร้องเพลงกันอย่างพร้อมเพรียง. ตั้งหน้าตั้งตาทาสี
และประกอบแผ่นไม้ จนได้อัฒจรรย์สีเหลืองอร่าม. ตั้งหน้าตั้งตาฝึกซ้อมเชียร์หลีดเดอร์เพื่อให้ผู้นำเชียร์ทุกคนเข็มแข็งและแข็งแรง จนได้หลีดเดอร์ที่สง่างาม. จนในที่สุดวชิรกำแหงก็ต้องผชันความยิ่งใหญ่กับสีอื่นๆ ผมไม่ได้ต้องการถ้วยรางวัล
แต่สิ่งที่ผมต้องการมากที่สุดคือทุกคนจดจำทุกภาพความประทับใจที่พวกเราชาวม.6 สีเหลืองได้ช่วยกันสร้างสรรค์ความสุขสนุกสนานให้กับกีฬาสี 2554 ไว้ในรั้วมหาวชิราวุธ. สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณเพื่อนๆและน้องๆทุกคนที่ให้โอกาสผม
และไว้วางใจ ไม่ทอดทิ้งกัน คอยอยู่เคียงข้างกันมาตลอดจนจบกิจกรรม. ผมมีความสุขกับการทำงานมากครับถึงแม้มันจะเหนื่อยจนขาดใจ เพราะสิ่งที่ได้รับมานั้นมันมหาศาลจริงๆครับนั้นคือ มิตรภาพ ..
ความรู้สึกของประธานเชียร์ (นายไตรรัตน์ รามมาก ม.6/8)
ในการทำกิจกรรมกีฬาสีครั้งนี้ในฐานะที่ผมได้รับเกียรติเป็นประธานกองเชียร์ ผมรู้สึกดีใจมากครับ ได้รู้จักกับเพื่อนๆต่างห้องมากขึ้นได้ร่วทำงานกับเพื่อนมากมายได้มิตรภาพใหม่ๆ ได้ประสบการณ์ที่ดีมากๆ
และก็ได้เรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาต่างๆที่เข้ามาครับ เช่น น้องกองเชียร์ไม่ครบบนอัฒจรรย์ ผมก็ต้องขึ้นเชียร์เอง อากาศมันร้อนจริงๆครับซึ่งเมื่อขึ้นไปผมก็ได้รู้ถึงความรู้สึกของน้องกองเชียร์เลยครับว่าร้อนและเหนื่อยแค่ไหน
แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่ดีในปีสุดท้ายของผมก่อนจะจบจากโรงเรียนแห่งนี้ครับ ผมต้องขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ช่วยกันทำหน้าที่ของตัวเองกันอย่างเต็มที่ แม้จะอยู่ต่างห้องกันก็ยังอุส่าห์นัดกันมาทำงานกันจนได้
ต้องขอบคุณที่อดทนและเข็มแข็งเพราะในเดือนที่ผ่านมาที่ต้องเหน็ดเหนื่อย กลับบ้านกันดึกดื่นทุกคืน เสียงแหบ ลงทุนลงแรงกันมามาก จนทำให้กองเชียร์สีเราผ่านไปด้วยดี
แม้สีเหลืองเราจะไม่ได้รางวัลกองเชียร์ที่หนึ่ง แต่พวกเราสต๊าฟเชียร์ก็ไม่รู้สึกเสียใจเลยครับ เพราะแค่พวกเราได้ิยินเสียงปรบมือจากคนดู ได้ยินเสียงหัวเราะเสียงพูดตามในเพลงสีเหลืองลั้นลาที่พวกเราแต่งกันเองของกรรมการแล้ว
พวกเราก็ดีใจมากแล้วครับ ยิ่งพอได้เห็นผลงานจากวีดีโอแล้วพวกเรายิ่งประทับใจและภูมิใจมากเลยครับ พวกเราทำกันอย่างเต็มที่และดีที่สุดแล้วเลยไม่มีอะไรต้องเสียใจครับ พวกเราไม่มีอะไรจะพูดไปมากกว่าคำว่าขอบคุณอีกแล้วครับ
พวกเราต้องขอบคุณน้องๆกองเชียร์มากเป็นพิเศษครับ เพราะน้องๆเหล่านี้เป็นคนสำคัญของสีเป็นคนสำคัญของพวกเราครับ ! ..ขอบคุณที่สุดของที่สุด . ขอบคุณมากมายจริง ๆครับ *
ความรู้สึกของประธานพาเหรด (นางสาวรสิตา โภคประเสริฐ ม.6/12)
ปอนรู้สึกดีใจค่ะที่ได้มาทำหน้าที่ส่วนนี้ เพราะมันคือส่วนสำคัญอีกหนึ่งอย่างของกีฬาสี. ตั้งแต่ปอนได้รับหัวข้อของครั้งนี้ยอมรับเลยค่ะว่าหนักใจมาก คิดไม่ออกเลยค่ะว่าจะสื่ออกมาแบบไหนอย่างไรดีเพราะยิ่งได้บรูไนที่เป็น
ศาสนาอิสลามแล้วด้วยมันยิ่งยากค่ะที่จะสื่อออกมาให้สวยและไม่ให้น่าเกลียด อีกประเทศเลยคือสิงคโปร์เป็นประเทศที่ไม่ค่อยมีอะไรโดดเด่นในเรื่องของวัฒนธรรมมันเลยยากมากในระดับนึงค่ะ แต่ปอนก็ไม่ยอมแพ้ค่ะพยายามหาจข้อมูล
ปรึกษากับอาจารย์และเพื่อน ๆ จนได้ข้อสรุปที่น่าพอใจค่ะ ตลอดระยะเวลาที่ทำงานกันก็มีปัญหาเข้ามาเรื่อยๆค่ะเราก็พยายามที่จะแก้ปัญหาเหล่านั้นไปทีละนิด ขนาดวันสุดท้ายของการเตรียมงานยังมีปัญหาเข้ามาเลยค่ะ
ตอนนั้นปอนกับเพื่อนหนักใจมากเพราะมันต้องเพิ่มป้ายในขบวนแต่เราไม่มีคนที่จะมาเดิน พวกเราวิ่งหากันวุ่นวายสุดๆจนได้น้องรหัสมาสองคน ที่เหลือก็เป็นพวกเราที่ต้องมาเดินกันเองค่ะ .ส่วนเรื่องของกดรัมเมเยอร์ปอนซ้อมอย่างเต็มที่
มากค่ะ ฝึกให้ดรัมเมเยอร์เดินอย่างสง่างาม อ่อนนุ่ม แต่ต้องเข็มแข็งและแข็งแรงในเวลาเดียวกัน พวกเราซ้อมกันดึกดื่นถึงพวกเราจะเหนื่อยมากแค่ไหน แต่พวกเราก็สู้กันเต็มที่ค่ะ
ถึงแม้พาเหรดจะได้ที่สามแต่พวกเราก็รู้สึกภูมิใจนะคะ เพราะพวกเราทำงานกันอย่างเต็มที่ทำงานกันด้วยใจจริง ๆค่ะ อย่างน้อยก็ติดหนึ่งในสามจริงไหมค่ะ ? พวกเรายอมรับค่ะว่าแอบหวังรางวัลนิด ๆแต่ใช่ว่าเราจะต้องได้มัน
แค่ได้ทำงานตรงนี้ ได้เห็นความร่วมมือของเพื่อนๆน้องๆ ได้เห็นน้ำใจที่มีให้แก่กัน ได้เห็นมิตรภาพดีๆที่พวกเราต่างห้องต่างชั้นปีมีให้กันแค่นี้ก็คุ้มเกินคุ้มแล้วค่ะ ปอนขอบคุณทุกคนค่ะไม่ว่าจะทำหน้าที่ส่วนไหนอะไรของพาเหรด
ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน ขอบคุณที่อดทน ขอบคุณที่เหนื่อย ขอบคุณที่อยู่ข้างๆกันตลอดเดือนกว่าๆที่ผ่านมาก ขอบคุณมากจริงๆค่ะ .
ความรู้สึกของหัวหน้าอัฒจรรย์ (นายณพนธ์ กิจรุ่งโรจน์ ม.6/12)
ผมรู้สึกประทับใจในตัวของน้องๆม.5/12 ทุกคนที่ช่วยกันทำให้งานทุกอย่างออกมาดูดีที่สุด ไม่ต้องพูดอะไรถึงชัยชนะที่ได้เพราะไม่ใช่ตัวชี้วัดในการตัดสินความสามารถและความสามัคคีที่น้องๆและพี่ได้ทำงานร่วมกันสิ่งที่สำคัญที่สุดอยู่ที่การร่วมมือร่วมใจในการสร้างงานนี้ขึ้นมาอย่างเป็นแบบแผน ผมก็ยินดีที่จะกลับมาช่วยน้องๆถึง?จะจบออกไปแล้ว ดีใจที่ได้เห็นชาววชิรกำแหงและอีกหลายคณะสีได้แสดงประสิทธิภาพของตนเองออกมาอย่างดีเยี่ยม รู้สึกยินดีกับผลตอบรับของคนรอบข้าง งานทุกงานไม่ว่าด้านใดจะไม่สำเร็จถ้าขาดลูกน้ำเงินขาวทุกๆคน ผมภูมิใจและไม่เสียแรงที่เหนื่อยห?ลายวันที่ได้มายืนอยู่ตรงนี้และได้ทำอะไรหลายอย่างให้ทุกคนได้เห็น สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณน้องๆครูอาจารย์ทุกท่านที่คอยให้คำปรึกษา ถ้าไม่มีบุคคลดังกล่างง?านที่ผมรับผิดชอบก็ไม่สำเร็จ.
ความรู้สึกของหัวหน้ากีฬา (นายเอกราช ดิเรกกิจ ม.6/4)
ผมรู้สึกประทับใจมากครับ มันค่อนข้างจะวุ่นวายมากครับสำหรับกีฬา เพราะกว่าจะหานักกีฬาได้และกว่าอะไรจะลงตัวเล่นเอาเหนื่อยกันทั่วหน้าเลยครับ
ผมดีใจมากครับที่ได้มาทำหน้าที่ส่วนนี้ได้มีส่วนร่วมกับสีครั้งนี้ถึงแม้จะเหนื่อยและวุ่นวานแค่ไหนก็ตาม ผมต้องขอบคุณอาจารย์ทุกคนที่คอยให้คำปรึกษา ขอบคุณเพื่อนสต๊าฟทุกคน
ที่ไม่ละทิ้งหน้าที่ของตัวเอง คอยดูแลน้องๆกันเต็มที่ และที่ขาดไม่ได้เลยคือน้องๆนักกีฬาทุกคนที่ร่วมมือร่วมใจกันเพื่อสีครับ ขอบคุณมากครับ .
ความรู้สึกของหัวหน้าสวัสดิการ (นางสาวจิราภรณ์ จันทนา ม.6/4)
ตลอดระยะเวลาการทำงานมีความรู้สึกหลายอย่างเกิดขึ้นมากค่ะ ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุก ทั้งเครียด ทั้งมีความสุข
แต่ถึงแม้จะรู้สึกไม่ดีบ้างในบางครั้งแต่หนูก็ภูมิใจในหน้าที่ของตัวเองค่ะ เพราะคิดว่าได้ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว :')
ความรู้สึกของหัวหน้ากรีฑา (นางสาวผกายพรรณ บุญสาร ม.6/9)
ก็รู้สึกดีค่ะที่ได้ทำงานร่วมกันกับห้องม.๖ ทุกห้องในวันกรีฑา ๒วันสุดท้ายและก็รู้ว่าเพื่อนๆทุกคนเต็มใจ ทำด้วยใจ?เพื่อสีจริงๆ
ตอนที่เดียร์คุมอยู่ไม่มีใครที่จะนั่งอยู่เฉยหรืออู้งานเลย เดียร์ก็อยากจะขอบคุณทีมสต๊าฟกรีฑาทุกค?นมากๆค่ะที่ทำหน้าที่กันอย่างสุดความสามารถ ขอบคุณเพื่อนในสีทุกคนมากๆด้วยค่ะและขอบคุณน้องๆนักกรีฑาหลายคนที่ไม่เบี้ยว และก็ขอบคุณน้องที่ไม่ใช่นักกรีฑาแต่ก็ลงมาวิ่งให้ด้วยน้ะคะ ขอบคุณที่มาทำเพื่อสีของพวกเราค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
.
ความรู้สึกของประธานสีเหลือง (นายอนิรุทย์ คงนุกูล ม.6/12)
ตั้งแต่วันแรกที่ได้มีโอกาศเข้าสีผมจำได้ว่าเค้ามีการเลือกประธานสีกันและห้อง 6/12 ก็ส่งผมเข้าเป็นตัวแทน ผมเองยังลังเลเพราะด้วยภาระงานที่ใหญ่ผมก็กลัวว่าตัวเองจะทำหน้าที่นี้ไม่ได้
แต่เพราะคำพูดเพื่อนหลายคนผมจึงตัดสินใจสมัครเป็นประธานสีและก็เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้จริงๆครับ ผมได้เป็นประธานสีเหลืองครับ ใจผมเต้นเร็วมากตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก หลังจากวันนั้นผมได้มีเกียรติเข้าร่วมประชุมเป็นครั้งแรก
เนื่องด้วยต้องจับฉลากประเทศ สีเหลืองของเราได้ประเทศสิงคโปร์กับบรูไน ผมต้องเข้าห้องสมุด เสริชอินเตอร์เน็ตหาข้อมูลเกี่ยวกับทั้งสองประเทศอย่างละเอียด ดำเนินวางแผนงานแต่ละฝ่าย (วุ่นวายมากเลยทีเดียวครับ)
ผมต้องนักประชุมแยกแต่ละฝ่ายในทุกวัน. ผมพยายามเข้าไปดูแลไปช่วยเพื่อนๆทำทุกอย่างเท่าที่ผมจะทำได้ไม่ว่าจะเป็นซ้อมกองเชียร์ เขียนป้ายพาเหรด ซ้อมเชียร์หลีดเดอร์ ควบคุมการซ้อมกีฬาและขับรถไปซื้ออุปกรณ์ต่างๆที่หาดใหญ่
กับเพื่อนในห้อง หรือแม้กระทั่งป้ายอัฒจรรย์เชียร์. สีเราค่อนข้างจะมีปัญหาเพราะต้องทำงานร่วมกับคนหลายกลุ่ม ผมค่อนข้างจะหนักใจมากถึงกับท้อเลยละครับ แต่ผมก็ไม่เคยถอยและยอมแพ้กับปัญหาเหล่านี้ครับ
เพราะผมต้องการแสดงให้บุคคลเหล่านั้นเห็นว่าพวกเราม.6/12 ก็ไม่ได้ด้อยกว่าใครเลย. ผมนัดเพื่อนในห้องเพื่อนัดกันทำ งานที่ยังไม่เสร็จ พวกเราอดหลับอดนอน ตั้งหน้าตั้งตาเขียนป้ายพาเหรด อยู่กับพู่กันและไม้กระดาน จนไม้กระดานเรียบๆ
แผ่นนั้นมีถ้อยคำและสีสันที่สวยงาม. ตั้งหน้าตั้งตาขยี้กระดาษหนังสือพิมพ์แต่ละแผ่นมาก่อตั้งบนรถเข็นอย่างประณีต จนได้เสลี่ยงที่งดงามและยิ่งใหญ่. ตั้งหน้าตั้งตาอดทนฝึกน้องกองเชียร์ให้ร้องเพลงกันอย่างพร้อมเพรียง. ตั้งหน้าตั้งตาทาสี
และประกอบแผ่นไม้ จนได้อัฒจรรย์สีเหลืองอร่าม. ตั้งหน้าตั้งตาฝึกซ้อมเชียร์หลีดเดอร์เพื่อให้ผู้นำเชียร์ทุกคนเข็มแข็งและแข็งแรง จนได้หลีดเดอร์ที่สง่างาม. จนในที่สุดวชิรกำแหงก็ต้องผชันความยิ่งใหญ่กับสีอื่นๆ ผมไม่ได้ต้องการถ้วยรางวัล
แต่สิ่งที่ผมต้องการมากที่สุดคือทุกคนจดจำทุกภาพความประทับใจที่พวกเราชาวม.6 สีเหลืองได้ช่วยกันสร้างสรรค์ความสุขสนุกสนานให้กับกีฬาสี 2554 ไว้ในรั้วมหาวชิราวุธ. สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณเพื่อนๆและน้องๆทุกคนที่ให้โอกาสผม
และไว้วางใจ ไม่ทอดทิ้งกัน คอยอยู่เคียงข้างกันมาตลอดจนจบกิจกรรม. ผมมีความสุขกับการทำงานมากครับถึงแม้มันจะเหนื่อยจนขาดใจ เพราะสิ่งที่ได้รับมานั้นมันมหาศาลจริงๆครับนั้นคือ มิตรภาพ ..
ความรู้สึกของประธานเชียร์ (นายไตรรัตน์ รามมาก ม.6/8)
ในการทำกิจกรรมกีฬาสีครั้งนี้ในฐานะที่ผมได้รับเกียรติเป็นประธานกองเชียร์ ผมรู้สึกดีใจมากครับ ได้รู้จักกับเพื่อนๆต่างห้องมากขึ้นได้ร่วทำงานกับเพื่อนมากมายได้มิตรภาพใหม่ๆ ได้ประสบการณ์ที่ดีมากๆ
และก็ได้เรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาต่างๆที่เข้ามาครับ เช่น น้องกองเชียร์ไม่ครบบนอัฒจรรย์ ผมก็ต้องขึ้นเชียร์เอง อากาศมันร้อนจริงๆครับซึ่งเมื่อขึ้นไปผมก็ได้รู้ถึงความรู้สึกของน้องกองเชียร์เลยครับว่าร้อนและเหนื่อยแค่ไหน
แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่ดีในปีสุดท้ายของผมก่อนจะจบจากโรงเรียนแห่งนี้ครับ ผมต้องขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ช่วยกันทำหน้าที่ของตัวเองกันอย่างเต็มที่ แม้จะอยู่ต่างห้องกันก็ยังอุส่าห์นัดกันมาทำงานกันจนได้
ต้องขอบคุณที่อดทนและเข็มแข็งเพราะในเดือนที่ผ่านมาที่ต้องเหน็ดเหนื่อย กลับบ้านกันดึกดื่นทุกคืน เสียงแหบ ลงทุนลงแรงกันมามาก จนทำให้กองเชียร์สีเราผ่านไปด้วยดี
แม้สีเหลืองเราจะไม่ได้รางวัลกองเชียร์ที่หนึ่ง แต่พวกเราสต๊าฟเชียร์ก็ไม่รู้สึกเสียใจเลยครับ เพราะแค่พวกเราได้ิยินเสียงปรบมือจากคนดู ได้ยินเสียงหัวเราะเสียงพูดตามในเพลงสีเหลืองลั้นลาที่พวกเราแต่งกันเองของกรรมการแล้ว
พวกเราก็ดีใจมากแล้วครับ ยิ่งพอได้เห็นผลงานจากวีดีโอแล้วพวกเรายิ่งประทับใจและภูมิใจมากเลยครับ พวกเราทำกันอย่างเต็มที่และดีที่สุดแล้วเลยไม่มีอะไรต้องเสียใจครับ พวกเราไม่มีอะไรจะพูดไปมากกว่าคำว่าขอบคุณอีกแล้วครับ
พวกเราต้องขอบคุณน้องๆกองเชียร์มากเป็นพิเศษครับ เพราะน้องๆเหล่านี้เป็นคนสำคัญของสีเป็นคนสำคัญของพวกเราครับ ! ..ขอบคุณที่สุดของที่สุด . ขอบคุณมากมายจริง ๆครับ *
ความรู้สึกของประธานพาเหรด (นางสาวรสิตา โภคประเสริฐ ม.6/12)
ปอนรู้สึกดีใจค่ะที่ได้มาทำหน้าที่ส่วนนี้ เพราะมันคือส่วนสำคัญอีกหนึ่งอย่างของกีฬาสี. ตั้งแต่ปอนได้รับหัวข้อของครั้งนี้ยอมรับเลยค่ะว่าหนักใจมาก คิดไม่ออกเลยค่ะว่าจะสื่ออกมาแบบไหนอย่างไรดีเพราะยิ่งได้บรูไนที่เป็น
ศาสนาอิสลามแล้วด้วยมันยิ่งยากค่ะที่จะสื่อออกมาให้สวยและไม่ให้น่าเกลียด อีกประเทศเลยคือสิงคโปร์เป็นประเทศที่ไม่ค่อยมีอะไรโดดเด่นในเรื่องของวัฒนธรรมมันเลยยากมากในระดับนึงค่ะ แต่ปอนก็ไม่ยอมแพ้ค่ะพยายามหาจข้อมูล
ปรึกษากับอาจารย์และเพื่อน ๆ จนได้ข้อสรุปที่น่าพอใจค่ะ ตลอดระยะเวลาที่ทำงานกันก็มีปัญหาเข้ามาเรื่อยๆค่ะเราก็พยายามที่จะแก้ปัญหาเหล่านั้นไปทีละนิด ขนาดวันสุดท้ายของการเตรียมงานยังมีปัญหาเข้ามาเลยค่ะ
ตอนนั้นปอนกับเพื่อนหนักใจมากเพราะมันต้องเพิ่มป้ายในขบวนแต่เราไม่มีคนที่จะมาเดิน พวกเราวิ่งหากันวุ่นวายสุดๆจนได้น้องรหัสมาสองคน ที่เหลือก็เป็นพวกเราที่ต้องมาเดินกันเองค่ะ .ส่วนเรื่องของกดรัมเมเยอร์ปอนซ้อมอย่างเต็มที่
มากค่ะ ฝึกให้ดรัมเมเยอร์เดินอย่างสง่างาม อ่อนนุ่ม แต่ต้องเข็มแข็งและแข็งแรงในเวลาเดียวกัน พวกเราซ้อมกันดึกดื่นถึงพวกเราจะเหนื่อยมากแค่ไหน แต่พวกเราก็สู้กันเต็มที่ค่ะ
ถึงแม้พาเหรดจะได้ที่สามแต่พวกเราก็รู้สึกภูมิใจนะคะ เพราะพวกเราทำงานกันอย่างเต็มที่ทำงานกันด้วยใจจริง ๆค่ะ อย่างน้อยก็ติดหนึ่งในสามจริงไหมค่ะ ? พวกเรายอมรับค่ะว่าแอบหวังรางวัลนิด ๆแต่ใช่ว่าเราจะต้องได้มัน
แค่ได้ทำงานตรงนี้ ได้เห็นความร่วมมือของเพื่อนๆน้องๆ ได้เห็นน้ำใจที่มีให้แก่กัน ได้เห็นมิตรภาพดีๆที่พวกเราต่างห้องต่างชั้นปีมีให้กันแค่นี้ก็คุ้มเกินคุ้มแล้วค่ะ ปอนขอบคุณทุกคนค่ะไม่ว่าจะทำหน้าที่ส่วนไหนอะไรของพาเหรด
ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน ขอบคุณที่อดทน ขอบคุณที่เหนื่อย ขอบคุณที่อยู่ข้างๆกันตลอดเดือนกว่าๆที่ผ่านมาก ขอบคุณมากจริงๆค่ะ .
ความรู้สึกของหัวหน้าอัฒจรรย์ (นายณพนธ์ กิจรุ่งโรจน์ ม.6/12)
ผมรู้สึกประทับใจในตัวของน้องๆม.5/12 ทุกคนที่ช่วยกันทำให้งานทุกอย่างออกมาดูดีที่สุด ไม่ต้องพูดอะไรถึงชัยชนะที่ได้เพราะไม่ใช่ตัวชี้วัดในการตัดสินความสามารถและความสามัคคีที่น้องๆและพี่ได้ทำงานร่วมกันสิ่งที่สำคัญที่สุดอยู่ที่การร่วมมือร่วมใจในการสร้างงานนี้ขึ้นมาอย่างเป็นแบบแผน ผมก็ยินดีที่จะกลับมาช่วยน้องๆถึง?จะจบออกไปแล้ว ดีใจที่ได้เห็นชาววชิรกำแหงและอีกหลายคณะสีได้แสดงประสิทธิภาพของตนเองออกมาอย่างดีเยี่ยม รู้สึกยินดีกับผลตอบรับของคนรอบข้าง งานทุกงานไม่ว่าด้านใดจะไม่สำเร็จถ้าขาดลูกน้ำเงินขาวทุกๆคน ผมภูมิใจและไม่เสียแรงที่เหนื่อยห?ลายวันที่ได้มายืนอยู่ตรงนี้และได้ทำอะไรหลายอย่างให้ทุกคนได้เห็น สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณน้องๆครูอาจารย์ทุกท่านที่คอยให้คำปรึกษา ถ้าไม่มีบุคคลดังกล่างง?านที่ผมรับผิดชอบก็ไม่สำเร็จ.
ความรู้สึกของหัวหน้ากีฬา (นายเอกราช ดิเรกกิจ ม.6/4)
ผมรู้สึกประทับใจมากครับ มันค่อนข้างจะวุ่นวายมากครับสำหรับกีฬา เพราะกว่าจะหานักกีฬาได้และกว่าอะไรจะลงตัวเล่นเอาเหนื่อยกันทั่วหน้าเลยครับ
ผมดีใจมากครับที่ได้มาทำหน้าที่ส่วนนี้ได้มีส่วนร่วมกับสีครั้งนี้ถึงแม้จะเหนื่อยและวุ่นวานแค่ไหนก็ตาม ผมต้องขอบคุณอาจารย์ทุกคนที่คอยให้คำปรึกษา ขอบคุณเพื่อนสต๊าฟทุกคน
ที่ไม่ละทิ้งหน้าที่ของตัวเอง คอยดูแลน้องๆกันเต็มที่ และที่ขาดไม่ได้เลยคือน้องๆนักกีฬาทุกคนที่ร่วมมือร่วมใจกันเพื่อสีครับ ขอบคุณมากครับ .
ความรู้สึกของหัวหน้าสวัสดิการ (นางสาวจิราภรณ์ จันทนา ม.6/4)
ตลอดระยะเวลาการทำงานมีความรู้สึกหลายอย่างเกิดขึ้นมากค่ะ ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุก ทั้งเครียด ทั้งมีความสุข
แต่ถึงแม้จะรู้สึกไม่ดีบ้างในบางครั้งแต่หนูก็ภูมิใจในหน้าที่ของตัวเองค่ะ เพราะคิดว่าได้ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว :')
ความรู้สึกของหัวหน้ากรีฑา (นางสาวผกายพรรณ บุญสาร ม.6/9)
ก็รู้สึกดีค่ะที่ได้ทำงานร่วมกันกับห้องม.๖ ทุกห้องในวันกรีฑา ๒วันสุดท้ายและก็รู้ว่าเพื่อนๆทุกคนเต็มใจ ทำด้วยใจ?เพื่อสีจริงๆ
ตอนที่เดียร์คุมอยู่ไม่มีใครที่จะนั่งอยู่เฉยหรืออู้งานเลย เดียร์ก็อยากจะขอบคุณทีมสต๊าฟกรีฑาทุกค?นมากๆค่ะที่ทำหน้าที่กันอย่างสุดความสามารถ ขอบคุณเพื่อนในสีทุกคนมากๆด้วยค่ะและขอบคุณน้องๆนักกรีฑาหลายคนที่ไม่เบี้ยว และก็ขอบคุณน้องที่ไม่ใช่นักกรีฑาแต่ก็ลงมาวิ่งให้ด้วยน้ะคะ ขอบคุณที่มาทำเพื่อสีของพวกเราค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น